استئوآرتریت (OA) یکی از بیماری‌های مزمن و طولانی‌مدت تخریب استخوان و مفصل است که جمعیت بالای ۶۵ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
1به طور کلی، بیماران مبتلا به آرتروز با غضروف آسیب دیده، سینوویوم ملتهب و کندروسیت‌های فرسوده تشخیص داده می‌شوند که باعث درد و ناراحتی جسمی می‌شوند.
2درد آرتروز عمدتاً ناشی از تخریب غضروف مفاصل در اثر التهاب است و هنگامی که غضروف به طور جدی آسیب ببیند، استخوان‌ها می‌توانند با یکدیگر برخورد کنند و باعث درد غیرقابل تحمل و مشکلات جسمی شوند.
3]. دخالت واسطه‌های التهابی با علائمی مانند درد، تورم و سفتی مفصل به خوبی مستند شده است. در بیماران مبتلا به آرتروز، سیتوکین‌های التهابی که باعث فرسایش غضروف و استخوان زیر غضروفی می‌شوند، در مایع سینوویال یافت می‌شوند.
4دو شکایت عمده‌ای که بیماران مبتلا به آرتروز دارند، درد و التهاب سینوویال است. بنابراین اهداف اصلی درمان‌های فعلی آرتروز، کاهش درد و التهاب است.
5اگرچه درمان‌های موجود برای آرتروز، از جمله داروهای غیراستروئیدی و استروئیدی، اثربخشی اثبات‌شده‌ای در کاهش درد و التهاب دارند، اما استفاده طولانی‌مدت از این داروها عواقب شدیدی برای سلامتی مانند اختلالات قلبی عروقی، گوارشی و کلیوی دارد.
6بنابراین، باید دارویی مؤثرتر با عوارض جانبی کمتر برای درمان آرتروز توسعه داده شود.
محصولات بهداشتی طبیعی به دلیل ایمن بودن و دسترسی آسان، به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شوند. [
7داروهای سنتی کره‌ای اثربخشی خود را در برابر چندین بیماری التهابی، از جمله آرتروز، ثابت کرده‌اند.
8گیاه آوکلندیا لاپا دی‌سی به خاطر خواص دارویی‌اش، مانند افزایش گردش چی برای تسکین درد و تسکین معده، شناخته شده است و به طور سنتی به عنوان یک مسکن طبیعی مورد استفاده قرار گرفته است.
9گزارش‌های قبلی نشان می‌دهد که A. lappa دارای خواص ضد التهابی است.
10,
11]، مسکن [
12]، ضد سرطان [
13و محافظ دستگاه گوارش [
14اثرات. فعالیت‌های بیولوژیکی مختلف A. lappa ناشی از ترکیبات فعال اصلی آن است: کاستونولید، دهیدروکوستوس لاکتون، دی هیدروکوستونولید، کاستوسلاکتون، α-کوستول، سوسوریا لاکتون و کاستوسلاکتون.
15مطالعات پیشین ادعا می‌کنند که کوستونولید خواص ضد التهابی در لیپوپلی‌ساکارید (LPS) نشان داده است که ماکروفاژها را از طریق تنظیم NF-kB و مسیر پروتئین شوک حرارتی القا می‌کند. [
16,
17با این حال، هیچ مطالعه‌ای فعالیت‌های بالقوه A. lappa را برای درمان OA بررسی نکرده است. تحقیق حاضر اثرات درمانی A. lappa را در برابر OA با استفاده از مدل‌های جوندگان القا شده با (مونو سدیم-یدواستیک) MIA و اسید استیک بررسی کرده است.
مونوسدیم-یدواستات (MIA) به طور مشهوری برای ایجاد بسیاری از رفتارهای درد و ویژگی‌های پاتوفیزیولوژیک OA در حیوانات استفاده می‌شود.
18,
19,
20]. هنگامی که به مفاصل زانو تزریق می‌شود، MIA متابولیسم کندروسیت‌ها را مختل می‌کند و باعث التهاب و علائم التهابی مانند فرسایش غضروف و استخوان زیر غضروفی می‌شود که علائم اصلی آرتروز هستند.
18پاسخ پیچ و تاب خوردن ناشی از اسید استیک به طور گسترده به عنوان شبیه‌سازی درد محیطی در حیوانات در نظر گرفته می‌شود که در آن درد التهابی را می‌توان به صورت کمی اندازه‌گیری کرد.
19رده سلولی ماکروفاژ موش، RAW264.7، به طور گسترده برای مطالعه پاسخ‌های سلولی به التهاب استفاده می‌شود. ماکروفاژهای RAW264 پس از فعال شدن با LPS، مسیرهای التهابی را فعال کرده و چندین واسطه التهابی مانند TNF-α، COX-2، IL-1β، iNOS و IL-6 را ترشح می‌کنند.
20این مطالعه اثرات ضد دردی و ضد التهابی A. lappa را در برابر OA در مدل حیوانی MIA، مدل حیوانی القا شده با اسید استیک و سلول‌های RAW264.7 فعال شده با LPS ارزیابی کرده است.
۲. مواد و روش‌ها
۲.۱ مواد گیاهی
ریشه خشک شده A. lappa DC. که در آزمایش استفاده شد، از شرکت داروسازی Epulip (سئول، کره) تهیه شد. این ریشه توسط پروفسور Donghun Lee، از گروه داروسازی گیاهی، سرهنگ دوم پزشکی کره‌ای، دانشگاه گاچون، شناسایی شد و شماره نمونه گواهی شده ۱۸۰۶۰۳۰۱ ثبت گردید.
۲.۲ آنالیز HPLC عصاره A. lappa
عصاره A. lappa با استفاده از دستگاه رفلاکس (آب مقطر، ۳ ساعت در دمای ۱۰۰ درجه سانتیگراد) استخراج شد. محلول استخراج شده فیلتر و با استفاده از تبخیرکننده کم‌فشار تغلیظ شد. عصاره A. lappa پس از خشک کردن انجمادی در دمای ۸۰- درجه سانتیگراد، بازده ۴۴.۶۹٪ داشت. تجزیه کروماتوگرافی A. lappa با استفاده از HPLC متصل به سیستم HPLC 1260 InfinityⅡ (Agilent، پال آلتو، کالیفرنیا، ایالات متحده) انجام شد. برای جداسازی رنگی، از ستون EclipseXDB C18 (۴.۶ × ۲۵۰ میلی‌متر، ۵ میکرومتر، Agilent) در دمای ۳۵ درجه سانتیگراد استفاده شد. در مجموع ۱۰۰ میلی‌گرم از نمونه در ۱۰ میلی‌لیتر متانول ۵۰٪ رقیق شد و به مدت ۱۰ دقیقه تحت امواج فراصوت قرار گرفت. نمونه‌ها با فیلتر سرنگی (Waters Corp.، میلفورد، ماساچوست، ایالات متحده) با قطر ۰.۴۵ میکرومتر فیلتر شدند. ترکیب فاز متحرک شامل 0.1٪ اسید فسفریک (A) و استونیتریل (B) بود و ستون به صورت زیر شسته شد: 0-60 دقیقه، 0٪؛ 60-65 دقیقه، 100٪؛ 65-67 دقیقه، 100٪؛ 67-72 دقیقه، 0٪ حلال B با سرعت جریان 1.0 میلی لیتر در دقیقه. پساب در طول موج 210 نانومتر با استفاده از حجم تزریق 10 میکرولیتر مشاهده شد. تجزیه و تحلیل در سه تکرار انجام شد.
۲.۳ محل نگهداری و مدیریت حیوانات
موش‌های نر نژاد Sprague-Dawley (SD) با سن ۵ هفته و موش‌های نر نژاد ICR با سن ۶ هفته از شرکت Samtako Bio Korea (گیونگی-دو، کره) خریداری شدند. حیوانات در اتاقی با دمای ثابت (۲۲ ± ۲ درجه سانتیگراد) و رطوبت (۵۵ ± ۱۰٪) و چرخه روشنایی/تاریکی ۱۲/۱۲ ساعت نگهداری شدند. حیوانات بیش از یک هفته قبل از شروع آزمایش با این شرایط آشنا شدند. حیوانات به طور آزاد غذا و آب دریافت می‌کردند. قوانین اخلاقی فعلی برای مراقبت و جابجایی حیوانات در دانشگاه گاچون (GIACUC-R2019003) در تمام مراحل آزمایش روی حیوانات به شدت رعایت شد. این مطالعه به صورت کورسازی محقق و کارآزمایی موازی طراحی شد. ما روش اتانازی را طبق دستورالعمل‌های کمیته اخلاق آزمایش روی حیوانات دنبال کردیم.
۲.۴ تزریق و درمان MIA
موش‌ها به طور تصادفی به 4 گروه شم، کنترل، ایندومتاسین و A. lappa تقسیم شدند. پس از بی‌هوشی با مخلوط 2٪ ایزوفلوران O2، 50 میکرولیتر MIA (40 میلی‌گرم بر متر مربع؛ سیگما-آلدریچ، سنت لوئیس، میسوری، ایالات متحده آمریکا) به صورت داخل مفصلی به مفاصل زانو تزریق شد تا منجر به OA تجربی شود. درمان‌ها به شرح زیر انجام شد: گروه‌های کنترل و شم فقط با رژیم غذایی پایه AIN-93G نگهداری شدند. فقط به گروه ایندومتاسین ایندومتاسین (3 میلی‌گرم بر کیلوگرم) که در رژیم غذایی AIN-93G گنجانده شده بود، داده شد و گروه A. lappa با دوز 300 میلی‌گرم بر کیلوگرم به رژیم غذایی AIN-93G همراه با A. lappa (300 میلی‌گرم بر کیلوگرم) اختصاص داده شد. درمان‌ها به مدت 24 روز از روز القای OA با میزان 15 تا 17 گرم به ازای هر 190 تا 210 گرم وزن بدن به صورت روزانه ادامه یافت.
۲.۵ اندازه‌گیری تحمل وزن
پس از القای OA، اندازه‌گیری ظرفیت تحمل وزن اندام‌های عقبی موش‌ها طبق برنامه با دستگاه incapacitance-MeterTester600 (IITC Life Science, Woodland Hills, CA, USA) انجام شد. توزیع وزن روی اندام‌های عقبی محاسبه شد: ظرفیت تحمل وزن (%)
